Back to the Future (part C)
Και για να έχουμε το κατάλληλο ερώτημα, αν θα επικρατήσει η θεωρία του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών και την επικυριαρχία των πιο γρήγορα προσαρμόσιμων, ας ρίξουμε μια ματιά στην σημερινή πραγματικότητα.
Στην Ελλάδα για παράδειγμα, και σε αντίθεση με την Κύπρο όπου δραστηριοποιούμαστε τα τελευταία 20 χρόνια, η πληροφορική και οι τηλεπικοινωνίες , ουδέποτε αντιμετωπίστηκαν από το κράτος σαν εργαλείο ανάπτυξης , ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και εξαγωγική δραστηριότητα. Στην καλύτερη περίπτωση την είδαν σαν ένα καλό μέσον για να μαζεύουν φόρους γρηγορότερα. Οι έννοιες της παραγωγής λογισμικού και υπηρεσιών , των συντηρήσεων και των outsourced δράσεων , ήταν και παραμένουν άγνωστες.
Θα αναφέρω σαν παράδειγμα την τεράστια αγορά των outsourced υπηρεσιών που αναπτύχθηκε κατά κόρον στην Ινδία στα μέσα της δεκαετίας των 00’s, για να μεταφερθεί αμέσως μετά, στις αρχές του 2010 , ένα τμήμα της στην πρώην Ανατολική Ευρώπη. Διαβάζουμε σε μια «διαφήμιση» του διαδικτύου :
Thinking of Outsourcing? - Save Up to 70% in services
Hire Virtual Employees to work Supervised from Our Office in India. Supervised Employees. Free Recruitment. Monthly Rolling Contracts. IT Support. Customised Recruitment. IP Protection. Scalability. Get Your Free 5-Day Trial. 24-Hour Client Support. Technical Support. Services: IT Outsourcing, Mobile Apps Development, Internet Marketing, Content Writing, Graphics & Web Designing Check : xxxx.com
Εύλογα αναρωτιέσαι : Γιατί δεν έγινε καμιά προσπάθεια να το κάνουμε και στην Ελλάδα; Γιατί αφήσαμε ( αφήνουμε) τις ευκαιρίες να περνάνε απέξω; Τι μας έλειπε; Γιατί δεν καταφέραμε να προσελκύσουμε τα μεγάλα call centers , που έφευγαν από τις Ινδίες , κυρίως λόγω της χαμηλής ποιότητας των υπηρεσιών και της γλώσσας και πήγαιναν στην Τσεχία ή την Πολωνία ; Ρητορικές ερωτήσεις που δεν έχουν απάντηση …
Ποιος όμως θα είναι ο ρόλος της χώρας στην επερχόμενη «καταιγίδα» νέων κατηγοριών τεχνολογίας; Και που είναι οι επενδύσεις σε υποδομές του Κράτους και σε ανθρώπινο δυναμικό; Ποιος θα «προγραμματίσει» τα ρομπότ που θα κινούν τα λεωφορεία αυτόνομα; Ποιος θα κατασκευάσει και συντηρήσει τις μηχανές που χειρουργούν μαζί με τους γιατρούς; Ποιος θα φτιάξει τα «εικονικά» μουσεία που θα προβάλουν τον Πολιτισμό της Ελλάδος ;
Που είναι οι σχολές που παράγουν μηχανικούς λογισμικού και τηλεπικοινωνιών ; Γιατί δεν βρίσκουμε developers σε Java και .ΝΕΤ ; Υπάρχει κάποια συνεννόηση μεταξύ του Υπουργείου Παιδείας και των παραγωγικών κλάδων , ώστε να στρέψουμε την νέα γενιά σε τομείς υψηλής ζήτησης και εξειδίκευσης;; Ή θα συνεχίσουμε να «παράγουμε» υποψήφιους ανέργους με πτυχίο;
Παράλληλα, τι κάνουμε με τις υποδομές ; Τι έγινε με την ψηφιακή δαπάνη που καλύπτεται από το ΕΣΠΑ ΙΙ που τελειώνει το 2020; ( Η προγραμματική περίοδος είναι 2014-2020). Που βρίσκεται σήμερα και ποιος ξέρει με σαφήνεια, το πρόγραμμα για επενδύσεις τεχνολογίας, ούτως ώστε οι επιχειρήσεις να επενδύσουν στους τομείς αυτούς; Πρακτικά δεν υπάρχει πρόγραμμα και τα λιγοστά έργα που υλοποιούνται έχουν κατακυρωθεί προ 4ετίας…
Εν τέλει, κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει κατανοητό από τις κυβερνήσεις , ότι στις επόμενες δεκαετίες , δεν θα ανταγωνίζονται μόνο οι επιχειρήσεις μεταξύ τους , αλλά κυρίως οι χώρες : ποιες και πως θα προσελκύσουν τα καλύτερα και ικανότερα στελέχη. Τα καλύτερα μυαλά . Τους καλύτερους τεχνίτες. Και πως θα δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα ευνοεί την καινοτομία και την ανάπτυξη , με ελκυστικό περιβάλλον ζωής, καλούς μισθούς και επιχειρηματική δράση χωρίς προσκόμματα.
Οι χώρες θα πρέπει να καταρτίσουν ένα επιχειρησιακό σχέδιο 20ετίας και να ορίσουν τους στρατηγικούς και τακτικούς στόχους, Να καταλάβουν που βρίσκονται και που θέλουν να πάνε. Ποια είναι α ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και ποιες οι δυνατότητες τους. Και να επενδύσουν στους στόχους αυτούς. Αν σκοπεύουν να έχουν ρόλο ( και ύπαρξη) στα χρόνια που θα έλθουν…
Πλησιάζοντας λοιπόν στο τυπικό τέλος της χρονιάς αυτής του 2018 , της χρονιάς που συμπληρώνουμε 30 έτη συνεχούς λειτουργίας, δεν μπορεί παρά να σταθούμε και να σκεφτούμε από πού ξεκινήσαμε και που θέλουμε να πάμε. Ευτυχίσαμε να ζήσουμε την αυγή της εποχής της τεχνολογίας και προχωράμε στην φάση της ωριμότητας . Ο νόμος του Moore σταδιακά θα επιβραδυνθεί και δεν θα έχουμε διπλασιασμό κάθε 2 χρόνια. Η εξέλιξη θα είναι διαφορετική.
Και αυτή η εξέλιξη θα χρειάζεται ισχυρούς και έμπειρους τεχνολογικά ομίλους που θα συγκεντρώνουν τις πολλές και διαφορετικές τεχνολογίες , για να δώσουν ένα ολοκληρωμένο αποτέλεσμα στους τελικούς χρήστες .
Η αγορά και η κοινωνία θα χρειάζεται ισχυρούς systems integrators , που θα είναι και business consultants , για να αξιοποιούν τα τεχνολογικά επιτεύγματα. Αυτόν τον ρόλο επιθυμούμε να έχουμε εμείς στην Cosmos. Και είμαστε προσηλωμένοι ώστε να τον επιτύχουμε !
Leave a comment