Ελληνικά
English
Restart
Έξι περίπου εβδομάδες από τις 11 Μαρτίου, όταν ξεκίνησαν τα πρώτα μέτρα και οκτώ από το πρώτο κρούσμα Κορωνοϊού στην χώρα τον Φεβρουάριο, αποτελούν μια μεγάλη τομή στον χρόνο, στην οικονομία και στην κοινωνία. Και μάλιστα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ας δούμε όμως μερικά χαρακτηριστικά της περιόδου και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια αναφορά στο κοντινό μέλλον, καθώς οι μακροχρόνιες προβλέψεις είναι εξαιρετικά.… μη προβλέψιμες και πρωτόγνωρες.
Πρώτον σε επίπεδο υποδομής της χώρας: Πέραν της εξαιρετικής αντιμετώπισης και αντίδρασης από πλευράς κυβέρνησης, υπάρχει και η υλοποίηση των προθέσεων. Και η υλοποίηση πραγματοποιείται όταν υπάρχει η υποδομή και το υπόβαθρο.
Το γεγονός ότι λειτούργησαν τα νοσοκομεία, υπήρχαν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και υποδομές και εφοδιασμός – εξαιρετικού επιπέδου και μάλιστα στο δημόσιο, λειτούργησαν τα σώματα ασφαλείας και τα κέντρα επιχειρήσεων , το 112 (έργο ΕΣΠΑ του 2014 που είχε παγώσει μέχρι το 2019), οι ένοπλες δυνάμεις (στον Έβρο και τα νησιά), οι εφοδιαστικές αλυσίδες και ειδικά οι τηλεπικοινωνίες και η πληροφορική είναι αποτέλεσμα της προετοιμασίας και των επενδύσεων πολλών - πολλών ετών. Και μάλιστα κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες 10 ετών μνημονίων και από επενδύσεων σε κεφάλαιο και ανθρώπινο δυναμικό.
Δεύτερον σε επίπεδο του κλάδου μας, της τεχνολογίας, το «θαύμα» που επετεύχθη δεν ήταν «θαύμα» αλλά η πραγματικότητα της δημιουργίας υποδομών και γνώσεων του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζεται σε αυτόν τον κλάδο. Δίκτυα επικοινωνιών, άντεξαν χωρίς προειδοποίηση, άμεσα τον φόρτο εκατομμυρίων ( ταυτόχρονων) συνδέσεων, τα δίκτυα δεδομένων το traffic petabytes με ελάχιστες αστοχίες, οι επιχειρήσεις πληροφορικής, οι επιστήμονες και οι μηχανικοί τους, στήριξαν σε χρόνο μηδέν την μετάβαση χιλιάδων εργαζομένων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, σε τηλε-εργασία και 1,5 εκατομμύριο μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς σε τηλε-εκπαίδευση. Για να μην αναφερθώ στην άμεση ψηφιακή αντιμετώπιση της αδειοδότησης των πολιτών, την ηλεκτρονικοποίηση πιστοποιητικών, των ΚΕΠ, του ΕΡΓΑΝΗ, των συντάξεων και τόσων άλλων.
Σε χρόνο μηδέν!
Ακούω όλα τα χρόνια που εργάζομαι (36…) μια μόνιμη γκρίνια για τα λεφτά που «πετάμε» για τεχνολογία, υποδομές και δίκτυα και σε κάποιους που «παίζουν» σε οθόνες… Και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα… Και ήλθε μια παγκόσμια καταστροφή για να αποδείξει, όχι μόνο την χρησιμότητα αλλά και την προετοιμασία που έγινε και γίνεται… Αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες... Για να μην διανοηθώ να υποθέσω τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε σε άμεση διαθεσιμότητα το internet, οι επικοινωνίες και οι δικτυακές εφαρμογές φωνής, εικόνας και δεδομένων και η ασφάλειά τους…
Ας το έχουμε όλοι υπόψιν μας μετά το restart…
Leave a comment